Partizip Perfekt & Präsens |
verabredet verabredend
|
Indikativ Präsens |
ich verabrede du verabredest er verabredet wir verabreden ihr verabredet sie; Sie verabreden
|
Indikativ Perfekt |
ich habe verabredet du hast verabredet er hat verabredet wir haben verabredet ihr habt verabredet sie; Sie haben verabredet
|
Indikativ Präteritum |
ich verabredete du verabredetest er verabredete wir verabredeten ihr verabredetet sie; Sie verabredeten
|
Indikativ Plusquamperfekt |
ich hatte verabredet du hattest verabredet er hatte verabredet wir hatten verabredet ihr hattet verabredet sie; Sie hatten verabredet
|
Indikativ Futur I |
ich werde verabreden du wirst verabreden er wird verabreden wir werden verabreden ihr werdet verabreden sie; Sie werden verabreden
|
Indikativ Futur II |
ich werde verabredet haben du wirst verabredet haben er wird verabredet haben wir werden verabredet haben ihr werdet verabredet haben sie; Sie werden verabredet haben
|
Konjunktiv I Präsens |
ich verabrede du verabredest er verabrede wir verabreden ihr verabredet sie; Sie verabreden
|
Konjunktiv I Perfekt |
ich habe verabredet du habest verabredet er habe verabredet wir haben verabredet ihr habet verabredet sie; Sie haben verabredet
|
Konjunktiv II Präsens |
ich verabredete du verabredetest er verabredete wir verabredeten ihr verabredetet sie; Sie verabredeten
|
Konjunktiv II Perfekt |
ich hätte verabredet du hättest verabredet er hätte verabredet wir hätten verabredet ihr hättet verabredet sie; Sie hätten verabredet
|
Konjunktiv II Futur I |
ich würde verabreden du würdest verabreden er würde verabreden wir würden verabreden ihr würdet verabreden sie; Sie würden verabreden
|
Konjunktiv II Futur II |
ich würde verabredet haben du würdest verabredet haben er würde verabredet haben wir würden verabredet haben ihr würdet verabredet haben sie; Sie würden verabredet haben
|
der Imperativ |
du verabrede
|