Werkwoord vervoegen

Typ een werkwoord in één van de talen NL, DE, EN, ES of FR.

Vervoeg

FR: incriminer    Vertaal    Voorbeelden    Synoniemen
Participe Passé
incriminé

Indicatif Présent
je incrimine
tu incrimines
il; elle incrimine
nous incriminons
vous incriminez
ils; elles incriminent

Indicatif Passé Composé
j`ai incriminé
tu as incriminé
il; elle a incriminé
nous avons incriminé
vous avez incriminé
ils; elles ont incriminé

Indicatif Imparfait
j`incriminais
tu incriminais
il; elle incriminait
nous incriminions
vous incriminiez
ils; elles incriminaient

Indicatif Plus-Que-Parfait
j`avais incriminé
tu avais incriminé
il; elle avait incriminé
nous avions incriminé
vous aviez incriminé
ils; elles avaient incriminé

Indicatif Passé Simple
j`incriminai
tu incriminas
il; elle incrimina
nous incriminâmes
vous incriminâtes
ils; elles incriminèrent

Indicatif Passé Antérieur
j`eus incriminé
tu eus incriminé
il; elle eut incriminé
nous eûmes incriminé
vous eûtes incriminé
ils; elles eurent incriminé

Indicatif Futur Simple
j`incriminerai
tu incrimineras
il; elle incriminera
nous incriminerons
vous incriminerez
ils; elles incrimineront

Indicatif Futur Antérieur
j`aurai incriminé
tu auras incriminé
il; elle aura incriminé
nous aurons incriminé
vous aurez incriminé
ils; elles auront incriminé

Subjonctif Présent
j`incrimine
tu incrimines
il; elle incrimine
nous incriminions
vous incriminiez
ils; elles incriminent

Subjonctif Passé
j`aie incriminé
tu aies incriminé
il; elle ait incriminé
nous ayons incriminé
vous ayez incriminé
ils; elles aient incriminé

Subjonctif Imparfait
j`incriminasse
tu incriminasses
il; elle incriminât
nous incriminassions
vous incriminassiez
ils; elles incriminassent

Subjonctif Plus-Que-Parfait
j`eusse incriminé
tu eusses incriminé
il; elle eût incriminé
nous eussions incriminé
vous eussiez incriminé
ils; elles eussent incriminé

Conditionnel Présent
j`incriminerais
tu incriminerais
il; elle incriminerait
nous incriminerions
vous incrimineriez
ils; elles incrimineraient

Conditionnel Passé
j`aurais incriminé
tu aurais incriminé
il; elle aurait incriminé
nous aurions incriminé
vous auriez incriminé
ils; elles auraient incriminé

Impératif Présent
(tu) incrimine, (nous) incriminons
(vous) incriminez


Voorbeelden

  1. Elle incrimine les victimes.
    Ze beschuldigt de slachtoffers.
  2. Il incrimine Thomas et O' Brien.
    Dat Thomas en O' Brien erachter zitten.
  3. Le témoin incrimine un autre témoin.
    De getuige smaadt een getuige.
  4. Je n' incrimine personne ou ne blâme quiconque.
    Ik beschuldig niemand ergens van en geef geen kritiek op jullie werk.
  5. N' incrimine pas le matériel! Il est bon!
    En dat ligt niet aan het het materiaal.
  6. Même si rien ne les incrimine, ils restent suspects.
    Ze zijn niet verdacht, maar ze kunnen relevant zijn voor de zaak.
  7. Y a-t-il un élément qui ne l' incrimine pas?
    Waarom zou hij niet schuldig zijn?
  8. Nous pouvons faire disparaitre ce qui nous incrimine avant qu' il ne le découvre.
    We laten alles verdwijnen dat naar ons wijst voordat hij het vindt.
  9. Qu' est-ce qui a bien pu contrecarrer la montagne de preuves qui l' incrimine?
    Hoe zit het dan met al het bewijs dat er tegen hem is?
  10. Il essaie de m' incriminer!
    Hij wil me erin luizen.

Werkwoorden A tot (en met) Z

Nederlandse werkwoorden


Duitse werkwoorden


Engelse werkwoorden


Franse werkwoorden


Spaanse werkwoorden