Partizip Perfekt & Präsens |
beleidigt beleidigend
|
Indikativ Präsens |
ich beleidige du beleidigst er beleidigt wir beleidigen ihr beleidigt sie; Sie beleidigen
|
Indikativ Perfekt |
ich habe beleidigt du hast beleidigt er hat beleidigt wir haben beleidigt ihr habt beleidigt sie; Sie haben beleidigt
|
Indikativ Präteritum |
ich beleidigte du beleidigtest er beleidigte wir beleidigten ihr beleidigtet sie; Sie beleidigten
|
Indikativ Plusquamperfekt |
ich hatte beleidigt du hattest beleidigt er hatte beleidigt wir hatten beleidigt ihr hattet beleidigt sie; Sie hatten beleidigt
|
Indikativ Futur I |
ich werde beleidigen du wirst beleidigen er wird beleidigen wir werden beleidigen ihr werdet beleidigen sie; Sie werden beleidigen
|
Indikativ Futur II |
ich werde beleidigt haben du wirst beleidigt haben er wird beleidigt haben wir werden beleidigt haben ihr werdet beleidigt haben sie; Sie werden beleidigt haben
|
Konjunktiv I Präsens |
ich beleidige du beleidigest er beleidige wir beleidigen ihr beleidiget sie; Sie beleidigen
|
Konjunktiv I Perfekt |
ich habe beleidigt du habest beleidigt er habe beleidigt wir haben beleidigt ihr habet beleidigt sie; Sie haben beleidigt
|
Konjunktiv II Präsens |
ich beleidigte du beleidigtest er beleidigte wir beleidigten ihr beleidigtet sie; Sie beleidigten
|
Konjunktiv II Perfekt |
ich hätte beleidigt du hättest beleidigt er hätte beleidigt wir hätten beleidigt ihr hättet beleidigt sie; Sie hätten beleidigt
|
Konjunktiv II Futur I |
ich würde beleidigen du würdest beleidigen er würde beleidigen wir würden beleidigen ihr würdet beleidigen sie; Sie würden beleidigen
|
Konjunktiv II Futur II |
ich würde beleidigt haben du würdest beleidigt haben er würde beleidigt haben wir würden beleidigt haben ihr würdet beleidigt haben sie; Sie würden beleidigt haben
|
der Imperativ |
du beleidige
|