Partizip Perfekt & Präsens |
beängstigt beängstigend
|
Indikativ Präsens |
ich beängstige du beängstigst er beängstigt wir beängstigen ihr beängstigt sie; Sie beängstigen
|
Indikativ Perfekt |
ich habe beängstigt du hast beängstigt er hat beängstigt wir haben beängstigt ihr habt beängstigt sie; Sie haben beängstigt
|
Indikativ Präteritum |
ich beängstigte du beängstigtest er beängstigte wir beängstigten ihr beängstigtet sie; Sie beängstigten
|
Indikativ Plusquamperfekt |
ich hatte beängstigt du hattest beängstigt er hatte beängstigt wir hatten beängstigt ihr hattet beängstigt sie; Sie hatten beängstigt
|
Indikativ Futur I |
ich werde beängstigen du wirst beängstigen er wird beängstigen wir werden beängstigen ihr werdet beängstigen sie; Sie werden beängstigen
|
Indikativ Futur II |
ich werde beängstigt haben du wirst beängstigt haben er wird beängstigt haben wir werden beängstigt haben ihr werdet beängstigt haben sie; Sie werden beängstigt haben
|
Konjunktiv I Präsens |
ich beängstige du beängstigest er beängstige wir beängstigen ihr beängstiget sie; Sie beängstigen
|
Konjunktiv I Perfekt |
ich habe beängstigt du habest beängstigt er habe beängstigt wir haben beängstigt ihr habet beängstigt sie; Sie haben beängstigt
|
Konjunktiv II Präsens |
ich beängstigte du beängstigtest er beängstigte wir beängstigten ihr beängstigtet sie; Sie beängstigten
|
Konjunktiv II Perfekt |
ich hätte beängstigt du hättest beängstigt er hätte beängstigt wir hätten beängstigt ihr hättet beängstigt sie; Sie hätten beängstigt
|
Konjunktiv II Futur I |
ich würde beängstigen du würdest beängstigen er würde beängstigen wir würden beängstigen ihr würdet beängstigen sie; Sie würden beängstigen
|
Konjunktiv II Futur II |
ich würde beängstigt haben du würdest beängstigt haben er würde beängstigt haben wir würden beängstigt haben ihr würdet beängstigt haben sie; Sie würden beängstigt haben
|
der Imperativ |
du beängstige
|