stijf

bijv.naamw.

Uitspraak:

[stɛif]

1) als iets of iemand niet soepel kan bewegen - steif

een stijve nek hebben - einen steifen Nacken stijf zijn van de kou - steif vor Kälte sein eiwit stijf kloppen - Eiweiß steif schlagen

2) als iemand terughoudend en vormelijk is - formell , steif

een stijve trut - Zicke

3) deel van de uitdrukking: -

je mond stijf dicht houden (=vastberaden niets zeggen) - um jeden Preis den Mund halten

© K Dictionaries Ltd.

stijf

starr ; unverwandt ; unerschütterlich ; unbeugsam ; streng ; stramm ; straff ; stier ; stelzbeinig ; steif ; starrköpfig ; standhaft ; schwerfällig ; schneidig ; rauh ; prall ; hölzern ; hauteng ; abgemessen reden ; starr ; unbiegsam ; steif

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




NL: afgemeten
NL: afgemeten praten
NL: hard
NL: harkerig
NL: houterig
NL: priesterlijk
NL: stevig
NL: stram
NL: streng
NL: stroef

NL: stijf van de kou DE: starr, erstarrt, steif vor Kälte
NL: mijn ledematen zijn stijf geworden van het zitten DE: vom Sitzen sind mir die Glieder steif geworden
NL: stijf staan van het vuil DE: starren vor Schmutz
NL: z. stijf houden DE: (niet toegeven) den Nacken steif halten
NL: stijf en strak staande houden DE: steif und fest behaupten