stijf

bijv.naamw.

Uitspraak:

[stɛif]

1) als iets of iemand niet soepel kan bewegen - raide

een stijve nek hebben - avoir un torticolis stijf zijn van de kou - être engourdi par le froid eiwit stijf kloppen - battre des blancs d'oeufs en neige

2) als iemand terughoudend en vormelijk is - compassé/-ée , empesé/-ée

een stijve trut - une meuf pas cool

3) deel van de uitdrukking: -

je mond stijf dicht houden (=vastberaden niets zeggen) - se taire obstinément

© K Dictionaries Ltd.

stijf

avec raideur ; compte ; gauche ; mesure ; sur mesure ; inflexible ; raide ; rigide

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.; ICT-Woordenboek; Wikipedia




NL: afgemeten
NL: afgemeten praten
NL: hard
NL: harkerig
NL: houterig
NL: priesterlijk
NL: stevig
NL: stram
NL: streng
NL: stroef

NL: stijf worden FR: se raidir
NL: een stijve grog FR: un grog carabiné
NL: stijf op zijn stuk staan FR: persister dans son opinion