I ablehnen

werkw.

Uitspraak:

[ˈapleːnən]

1) nicht akzeptieren - afwijzen

Ich muss Ihre Einladung leider ablehnen. - Ik moet helaas uw uitnodiging afwijzen.

2) für schlecht halten - afwijzen

Sie lehnt jede Form von Gewalt ab. - Zij wijst elke vorm van geweld af.

3) sich weigern, etw. zu tun - afwijzen

Er lehnte es ab, mit ihr zu sprechen. - Hij wijst het af om met haar te spreken.

II ablehnend

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ˈapleːnənt]

negativ - afwijzend

jemandem / etw. ablehnend gegenüberstehen (=) - afwijzend

III die Ablehnung

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈapleːnʊŋ]
Verbuigingen:	Ablehnung , Ablehnungen

1) deel van de uitdrukking: afwijzing

Er hat auf seine Bewerbungen nur Ablehnungen erhalten. - Hij heeft op zijn sollicitaties alleen afwijzingen ontvangen.

2) negative Einstellung - afkeuring

auf Ablehnung stoßen - op afwijzing stuiten

3) deel van de uitdrukking: afwijzing

seine Ablehnung, den Antrag zu unterschreiben - zijn afwijzing om de aanvraag te ondertekenen

© K Dictionaries Ltd.

ablehnen (ww.)

ontzeggen (ww.) ; wraken (ww.) ; weigeren (ww.) ; wegzenden (ww.) ; wegsturen (ww.) ; wegstemmen (ww.) ; verzenden (ww.) ; verwerpen (ww.) ; verweren (ww.) ; vertikken (ww.) ; verlijeren (ww.) ; uitsturen (ww.) ; tegenhouden (ww.) ; ricocheren (ww.) ; regelen (ww.) ; ontslaan (ww.) ; ontheffen (ww.) ; ongeschikt verklaren (ww.) ; declineren (ww.) ; danken (ww.) ; bijstellen (ww.) ; bedanken (ww.) ; afwijzen (ww.) ; afstemmen (ww.) ; afstellen (ww.) ; afketsen (ww.) ; afdrijven (ww.)

das Ablehnen

het afkeuren ; het terugwijzen

Bronnen: Wikipedia; interglot




DE: abbestellen
DE: abprallen
DE: absagen
DE: abschieben
DE: Abschlagen
DE: abstimmen
DE: aburteilen
DE: abweisen
DE: ausschlagen
DE: beanstanden

DE: er wurde abgelehnt NL: ze moesten niets van hem hebben