ontwijken

werkw.

Uitspraak:	[ɔntˈwɛikə(n)]
Verbuigingen:	ontweek (verl.tijd ) heeft ontweken (volt.deelw.)

1) van richting veranderen om niet tegen iets aan te botsen - ausweichen

nog net een vrachtwagen kunnen ontwijken door een ruk aan het stuur te geven - gerade noch dadurch einem Lkw ausweichen können, dass man das Steuer mit einem Ruck herumreißt

2) voorkomen dat je last van iets of iemand hebt - ausweichen

een ontwijkend antwoord geven op een lastige vraag - eine ausweichende Antwort auf eine unangenehme Frage geben

© K Dictionaries Ltd.

ontwijken (ww.)	aus dem Weg gehen (ww.) ; ausweichen (ww.) ; entgehen (ww.) ; entlaufen (ww.) ; entweichen (ww.) ; scheuen (ww.) ; vermeiden (ww.)
het ontwijken	das Meiden ; die Vermeidung

Bronnen: interglot; Wikipedia




NL: mijden
NL: mijding
NL: omtrekkenbeweging
NL: ontduiken
NL: ontlopen
NL: schuwen
NL: trachten te ontkomen aan
NL: uit de weg gaan
NL: uitwijken
NL: verhoeden

NL: de beantwoording van een vraag ontwijken DE: einer Frage ausweichen
NL: (een antwoord, moeilijkheid,) ontwijken DE: (ook) umgehen, vermeiden
NL: (elkaar zo veel mogelijk) ontwijken DE: meiden