mislukken

werkw.

Uitspraak:	[mɪsˈlʏkə(n)]
Verbuigingen:	mislukte (verl.tijd ) is mislukt (volt.deelw.)

niet gaan zoals bedoeld of gewenst - scheitern , danebengehen , missglücken

een mislukte moordaanslag - ein missglückter Mordanschlag Het hele project is jammerlijk mislukt. - Das gesamte Projekt ist kläglich gescheitert.

© K Dictionaries Ltd.

mislukken (ww.)	abgehen (ww.) ; auffliegen (ww.) ; danebengehen (ww.) ; fehlschlagen (ww.) ; irren (ww.) ; mißlingen (ww.) ; mißraten (ww.) ; scheitern (ww.) ; schiefgehen (ww.)
mislukken (werkw.)	fehlschlagen ; missglücken
mislukken	fehlgeschlagen ; missglücken

Bronnen: interglot; Wiktionary; Omegawiki.org




NL: aborteren
NL: afgaan
NL: falen
NL: floppen
NL: misgaan
NL: miskleunen
NL: mislopen
NL: stranden
NL: verkeerd lopen

NL: het mislukt DE: es mißlingt, gelingt nicht
NL: (de onderhandelingen zijn) mislukt DE: gescheitert
NL: (de oogst is) mislukt DE: mißraten
NL: een mislukt genie DE: ein verfehltes Genie