klagen

werkw.

Uitspraak:	[ˈklaxə(n)]
Verbuigingen:	klaagde (verl.tijd ) heeft geklaagd (volt.deelw.)

je ontevredenheid, pijn of verdriet uiten - sich beklagen , klagen , nörgeln

Ze klaagt over pijn in haar buik. - Sie klagt über Bauchschmerzen. Hij klaagt dat hij zo vaak alleen is. - Er beklagt sich, dass er so oft alleine ist. Hou op met je gezeur, je hebt helemaal geen reden tot klagen. - Hör auf mit dem Gejammer, du hast überhaupt keinen Grund zu klagen.

Ik heb niets te klagen. (=het gaat heel goed met mij) - Ich kann nicht klagen.

© K Dictionaries Ltd.

klagen (ww.)	beanstanden (ww.) ; brummeln (ww.) ; brummen (ww.) ; brutzeln (ww.) ; grunzen (ww.) ; klagen (ww.) ; knurren (ww.) ; meckern (ww.) ; murren (ww.) ; nörgeln (ww.) ; reklamieren (ww.) ; schimpfen (ww.) ; sich beschweren (ww.) ; über etwas meckern (ww.)
klagen (werkw.)	klagen
klagen	beschweren

Bronnen: interglot; Wiktionary; Wikipedia




NL: bezwaar
NL: brommen
NL: een klacht indienen
NL: grief
NL: jammeren
NL: kankeren
NL: klacht
NL: klacht indienen
NL: lamenteren
NL: misnoegen uiten

NL: over iemand niet te klagen hebben DE: sich über einen nicht beklagen können
NL: bij iemand over iets klagen DE: sich bei einem über etwas beschweren, beklagen
NL: geen reden tot klagen hebben DE: keinen Grund zur Klage haben