zwaaien

werkw.

Uitspraak:	[ˈzwajə(n)]
Verbuigingen:	zwaaide (verl.tijd ) heeft gezwaaid (volt.deelw.)

1) (van iemand) groeten door je hand te bewegen - winken

zwaaien naar de koningin - der Königin zuwinken

2) heen en weer bewegen - schwenken , wedeln

met vlaggetjes zwaaien - Fahnen schwenken De hond zwaait met zijn staart. - Der Hund wedelt mit seinem Schwanz.

Er zwaait wat! (=er dreigt straf) - Es setzt was!

© K Dictionaries Ltd.

zwaaien (ww.)	wogen (ww.) ; winken (ww.) ; wiegen (ww.) ; wedeln (ww.) ; schwenken (ww.) ; schlingern (ww.) ; mit der Hand grüßen (ww.) ; flattern (ww.)
zwaaien (werkw.)	fuchteln ; schwingen
zwaaien	Baggerschwung ; Wenden eines Schiffes ; Vorschwenken ; Voreilen ; schwojen ; schwingen ; Schwenken ; Nacheilen ; Einpendeln ; Drehen eines Schiffes

Bronnen: Wikipedia; interglot; Wiktionary; Download IATE, European Union, 2017.; Trueterm




NL: heen en weer zwaaien
NL: maaien
NL: met de hand groeten
NL: schommeling
NL: slingeren
NL: slingering
NL: swingen
NL: trilling
NL: wuiven
NL: zwaai

NL: met de hand, de zakdoek etc. zwaaien DE: (ten afscheid) mit der Hand, dem Taschentuch winken
NL: met fakkels, een stok zwaaien DE: Fackeln, einen Stock schwingen
NL: (met) de hoed zwaaien DE: den Hut schwenken, schwingen, mit dem Hut winken
NL: met vlaggen zwaaien DE: (seinen geven) mit Flaggen winken
NL: met het wierookvat zwaaien DE: das Rauchfaß schwenken, schwingen