rekenen

werkw.

Uitspraak:	[ˈrekənə(n)]
Verbuigingen:	rekende (verl.tijd ) heeft gerekend (volt.deelw.)

1) volgens wiskundige regels met cijfers en getallen werken - rechnen

hoofdrekenen - kopfrechnen Toen ze vier was kon ze al een beetje rekenen. - Sie konnte schon mit vier ein bisschen rechnen.

2) als prijs vragen voor iets dat je verkoopt of levert - berechnen

Ik reken 55 euro per uur. - Ich berechne 55 Euro pro Stunde.

3) deel van de uitdrukking: -

Reken maar van yes! (=<stellige bevestiging>) - Aber sicher!

© K Dictionaries Ltd.

rekenen (ww.)	rechnen (ww.)
rekenen (werkw.)	berechnen ; rechnen
rekenen	Arithmetik ; Rechenunterricht ; Rechnen

Bronnen: interglot; Wiktionary; Engoi Woordenschatoefeningen; Download IATE, European Union, 2017.




NL: aannemen
NL: achten
NL: berekenen
NL: calculeren
NL: cijferen
NL: reken
NL: rekening houden
NL: tellen
NL: uitrekenen

NL: uit het hoofd rekenen DE: im Kopfe rechnen, kopfrechnen
NL: op iemand rekenen DE: auf einen rechnen, (staat maken) sich auf einen verlassen
NL: daar kun je op rekenen! DE: darauf kannst du dich verlassen!
NL: we moeten erop rekenen (er rekening mee houden) (dat hij niet komt) DE: wir müssen damit rechnen
NL: op zijn komst was niet gerekend DE: man hatte nicht damit gerechnet daß er kam
NL: het z. tot een eer rekenen DE: es sich zur Ehre rechnen
NL: (iemand, iets) rekenen tot DE: rechnen zu, unter (4)
NL: te rekenen van 1 jan. af DE: vom 1. Januar an gerechnet
NL: het een door het andere, alles dooreen gerekend DE: eins ins andere gerechnet