I schief

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ʃiːf]

1) nicht senkrecht oder waagrecht - scheef

eine schiefe Ebene - een schuin oppervlak Das Bild hängt schief. - De foto hangt scheef. Der Tisch steht schief. - De tafel staat scheef.

2) keine gerade Linie bildend - scheef

eine schiefe Nase haben - een scheve neus hebben

3) nicht ganz passend / der Wirklichkeit entsprechend - scheef
4) kritisch, misstrauisch - scheef

II schief

bijwoord
deel van de uitdrukking: scheef

für etw. schief angesehen werden - voor iets scheef worden aangekeken

© K Dictionaries Ltd.

schief

niet echt ; volstrekt ; vierkant ; verkeerd ; vals ; steil ; schuin aflopend ; schuin ; scheef ; onvertogen ; onkies ; ongepast ; hellend ; helemaal ; hartstikke ; glooiend ; flauw hellend ; finaal ; faliekant ; dwars ; aflopend ; onevenwichtig ; schuin ; scheef

Bronnen: interglot; Wikipedia; Download IATE, European Union, 2017.




DE: ablaufend
DE: derb
DE: falsch
DE: fehlerhaft
DE: frivol
DE: grob
DE: indiskret
DE: respektlos
DE: roh
DE: schamlos

DE: alles geht schief NL: alles loopt mis
DE: etwas schiefnehmen NL: iets verkeerd opnemen, iets kwalijk nemen