slecht

bijv.naamw.

Uitspraak:

[slɛxt]

1) als iets of iemand onvoldoende kwaliteit heeft - schlecht , mangelhaft

een slechte auto - ein schlechtes Auto een slecht idee - eine schlechte Idee een slechte timmerman - ein schlechter Zimmermann

2) als iets of iemand onaangenaam of ongunstig is - schlecht , nachteilig , mangelhaft

slecht weer - schlechtes Wetter slecht nieuws - schlechte Neuigkeiten een slecht teken - ein schlechtes Zeichen

Het is slecht met hem gesteld. (=het gaat niet goed met hem) - Es ist schlecht um ihn bestellt.

3) weinig - schlecht , kaum

een slecht begaanbare weg - eine schlecht passierbare Straße door de mist slecht zicht hebben - durch den Nebel schlechte Sicht haben

© K Dictionaries Ltd.

slecht

schlecht ; schlecht ; pervers ; zweitrangig ; zweitklassig ; zornig ; übel ; verrotet ; vergammelt ; untergeordnet ; stinkig ; stinkend ; schwach ; schlimm ; arg ; niedrig ; minderwertig ; mies ; karg ; hinterlistig ; gemein ; gebrechlich ; faul ; falsch ; entartet ; böse ; boshaft ; armselig

Bronnen: mwb; Wiktionary; Wikipedia




NL: arm
NL: bedorven
NL: beroerd
NL: bezwaarlijk
NL: boosaardig
NL: fout
NL: gebrekkig
NL: gedegenereerd
NL: gemeen
NL: ineffectief

NL: door en door slecht DE: grundschlecht
NL: een slechte naam hebben DE: in üblem, schlechtem Rufe stehen, einen schlechten Namen haben
NL: slechte tijden DE: böse, schlimme Zeiten
NL: slecht weer DE: schlechtes, schlimmes, böses Wetter
NL: er slecht aan toe zijn DE: übel dran sein
NL: slecht gehumeurd DE: schlechtgelaunt, übelgelaunt, übellaunig
NL: niet slecht! DE: (heel aardig, niet kwaad) nicht übel
NL: slechter worden DE: schlechter, schlimmer werden, sich verschlechtern, sich verschlimmern