roepen

werkw.

Uitspraak:	[ˈrupə(n)]
Verbuigingen:	riep (verl.tijd ) heeft geroepen (volt.deelw.)

1) heel luid zeggen - rufen

Er werd 'brand' geroepen, maar er bleek niets aan de hand. - Es wurde 'Feuer' gerufen, aber es erwies sich als Fehlalarm. om hulp roepen - um Hilfe rufen

2) (iemand) vragen te komen - rufen

iemand roepen om te komen helpen - jemanden zu Hilfe rufen

Je komt als geroepen. (=je komt op het moment dat je heel welkom bent) - Du kommst wie gerufen.

© K Dictionaries Ltd.

roepen (ww.)	kreischen (ww.) ; lautauf schreien (ww.) ; rufen (ww.) ; schreien (ww.)
roepen (werkw.)	herbeizitieren ; rufen

Bronnen: interglot; Wiktionary




NL: aanmanen
NL: blaffen
NL: brullen
NL: gillen
NL: halen
NL: kreten
NL: schreeuwen

NL: (het kind) roept om zijn moeder DE: ruft nach der Mutter
NL: om wraak roepen DE: nach Rache schreien
NL: ze roepen er allemaal over DE: alle rühmen, loben es
NL: z. (tot iets) geroepen voelen DE: sich (zu etwas) berufen fühlen
NL: geroepen zijn DE: berufen sein
NL: een roepende in de woestijn DE: ein Prediger in der Wüste