piepen

werkw.

Uitspraak:	[pipə(n)]
Verbuigingen:	piepte (verl.tijd ) heeft gepiept (volt.deelw.)

1) een hoog geluid voortbrengen - piepen , piepsen , quietschen

een piepende deur - eine quietschende Tür

2) klagen en zeuren - jammen

Hij blijft er maar over piepen dat hij niet is uitgenodigd!

3) deel van de uitdrukking: -

Het is snel gepiept. (=het duurt niet lang, het is snel klaar) - Das haben wir gleich.

4) deel van de uitdrukking: -

er stiekem tussenuit piepen (=er stilletjes vandoor gaan) - sich still dadurchtun

© K Dictionaries Ltd.

piepen (ww.)	knarren (ww.) ; piepsen (ww.) ; quietschen (ww.)
piepen (werkw.)	piepen ; piepsen ; quietschen
piepen	piepen ; quietschen

Bronnen: interglot; Wiktionary; Download IATE, European Union, 2017.




NL: fluisteren
NL: fluiten
NL: gluren
NL: jammeren
NL: jassen
NL: poffen
NL: wegglippen

NL: zoals de ouden zongen, piepen de jongen DE: wie die Alten sungen, zwitschern die Jungen
NL: 'm piepen DE: türmen, stiften gehen
NL: hij is 'm gepiept DE: er ist auf und davon