opbreken

werkw.

Uitspraak:	[ˈɔbrekə(n)]
Verbuigingen:	brak op (verl.tijd )

1) deel van de uitdrukking: -

Verbuigingen:	is opgebroken (volt.deelw.)
Dit zal haar nog lelijk opbreken. (=hier zal ze nog nadelige gevolgen van ondervinden) - Das wird ihr noch sauer aufstoßen.

2) (tijdelijk) uit elkaar halen - abbrechen , aufbrechen

Verbuigingen:	heeft opgebroken (volt.deelw.)
een opgebroken straat - eine aufgebrochene Straße een tent opbreken - ein Zelt aufbrechen

© K Dictionaries Ltd.

opbreken (ww.)	abreisen (ww.) ; auflösen (ww.) ; desintegrieren (ww.) ; fortreisen (ww.) ; seinezelteabbrechen (ww.) ; Sodbrennen haben (ww.) ; Verlassen (ww.) ; wegreisen (ww.)
opbreken (werkw.)	aufbrechen
het opbreken	das Aufbrechen
opbreken	Auflösung ; Umbullen ; Umrindern ; Zerlegung

Bronnen: interglot; Wikipedia; Wiktionary; Download IATE, European Union, 2017.




NL: afbreken
NL: beëindigen
NL: bezuren
NL: gaan
NL: heengaan
NL: opstappen
NL: vertrekken
NL: weggaan
NL: zuur opbreken

NL: de straat opbreken DE: das Pflaster aufreißen, die Straße aufbrechen
NL: (het beleg) opbreken DE: aufheben
NL: (morgen) breken we op DE: gehen wir fort, treten wir die Reise an
NL: (dat eten) breekt me op DE: stößt mir auf
NL: (dat zal) hem lelijk opbreken DE: ihm teuer zu stehen kommen