breuk

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[brøk]
Verbuigingen:	breuken (meerv.)

1) plaats waar iets gebroken is - Bruch (der ~)

een breuk in je bovenbeen - ein Oberschenkelbruch polsbreuk - Handgelenksbruch

2) getal dat niet heel, niet een eenheid is - Bruch (der ~)

Voorbeelden van breuken zijn ½, ¼ en ¾. - Beispiele von Brüchen sind ½, ¼ und ¾.

© K Dictionaries Ltd.

de breuk	der Zahnbruch ; die Unterbrechung ; der Sprung ; der Riß ; die Interruption ; die Fraktur ; der Bruch
breuk	Spalte ; Verwerfung ; Bruch ; Riss ; der Knochenbruch ; Hernie ; Fraktur ; Falte ; Bruchverhalten ; Bruchprüfung

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.; Omegawiki.org; Wikipedia




NL: barst
NL: breukgetal
NL: fractuur
NL: haag
NL: hernia
NL: interruptie
NL: knak
NL: knik
NL: krak
NL: kreupelhout

NL: tiendelige breuk DE: Dezimalbruch (der)
NL: (het is tussen hen) tot een breuk gekomen DE: zum Bruch gekommen