I belehren

werkw.

Uitspraak:

[bəˈleːrən]

1) jemanden über etw. aufklären - onderwijzen , informeren

Er wurde bei der Verhaftung nicht über seine Rechte belehrt. - Hij werd bij zijn arrestatie niet over zijn rechten geïnformeerd.

2) jemandem sagen, wie er etw. tun soll oder ihn kritisieren - de les lezen

Ohne Sie belehren zu wollen, möchte ich doch darauf hinweisen, dass ... - Zonder haar de les te willen lezen, kon ik er toch erop wijzen dat ...

sich eines Besseren belehren lassen (=sich von einer unvernünftigen Meinung, einem Plan abbringen lassen) - zich ergens vanaf laten brengen

II die Belehrung

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[bəˈleːrʊŋ]
Verbuigingen:	Belehrung , Belehrungen

1) deel van de uitdrukking: informatie

die Belehrung des Verhafteten über seine Rechte - de verdachte informeren over zijn rechten

2) deel van de uitdrukking: richtlijn , instructie

eine Sicherheitsbelehrung des Personals über den Umgang mit Gefahrstoffen - een veiligheidsinstructie voor het personeel over de omgang met gevaarlijke stoffen

3) deel van de uitdrukking: aanmaning , berisping

Auf deine Belehrungen kann ich verzichten! - Ik kan zonder jouw aanmaningen!

© K Dictionaries Ltd.

belehren (ww.)

bijbrengen (ww.) ; doceren (ww.) ; inlichten (ww.) ; onderrichten (ww.) ; onderwijzen (ww.) ; voorlichten (ww.)

Bron: interglot




DE: Anlernen
DE: anweisen
DE: beibringen
DE: dozieren
DE: einpauken
DE: einstudieren
DE: einweisen
DE: erlernen
DE: erziehen
DE: lehren

DE: einen eines Bessern belehren NL: iemand beter inlichten
DE: er ließ sich nicht belehren NL: er viel niet met hem te praten