I anweisen

werkw.

Uitspraak:

[ˈanvaizən]

1) jemandem sagen, was er tun soll - opdragen

Er wurde von seinem Chef angewiesen, die Akten zu prüfen. - Hij werd door zijn chef aangewezen om de dosiers te controleren.

2) zeigen, wie etw. gemacht wird - voordoen

einen Auszubildenden anweisen - aan iemand in opleiding iets voordoen

3) zuteilen, geben - aanwijzen

jemandem einen Sitzplatz anweisen - iemand een zitplaats aanwijzen

4) auszahlen lassen ^financieel - overmaken

Das Honorar wird morgen angewiesen. - Het honorarium wordt morgen overgemaakt.

II die Anweisung

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈanvaizʊŋ]
Verbuigingen:	Anweisung , Anweisungen

1) deel van de uitdrukking: opdracht

auf jds Anweisung handeln - in opdracht van iemand uitvoeren

2) deel van de uitdrukking: aanwijzing

Gebrauchsanweisung - gebruiksaanwijzing

© K Dictionaries Ltd.

anweisen (ww.)	inlichten (ww.) ; instrueren (ww.) ; onderrichten (ww.) ; opdracht geven (ww.) ; voorlichten (ww.) ; wijzen naar (ww.) ; wijzen op (ww.)
das Anweisen	het aanduiden ; aanwijzen (ww.)
anweisen	een betalingsopdracht geven

Bronnen: interglot; Wikipedia; Download IATE, European Union, 2017.




DE: Anlernen
DE: anzeigen
DE: Auftrag geben
DE: beauftragen
DE: beibringen
DE: den Auftrag geben
DE: dozieren
DE: einpauken
DE: einstudieren
DE: einweisen

DE: einem durch die Bank Geld anweisen NL: iemand via de bank betalen