I onderscheiden

werkw.

Uitspraak:	[ɔndərˈsxɛidə(n)]
Verbuigingen:	onderscheidde (verl.tijd ) heeft ~ (volt.deelw.)

1) als verschillend zien en beoordelen - separate, distinguish, differentiate

twee soorten kamelen onderscheiden, namelijk met één en met twee bulten - to distinguish two types of camels: namely, one with one hump, and another type with two humps

2) waarnemen - discern, distinguish, make out

door de dichte mist nauwelijks iets kunnen onderscheiden - be unable to see anything at all because of the mist

3) (iemand) een ereteken geven - distinguish, award, decorate

II zich onderscheiden

reflexief werkw.

Uitspraak:	[ɔndərˈsxɛidə(n)]
Verbuigingen:	onderscheidde zich (verl.tijd ) heeft zich ~ (volt.deelw.)

opvallen door je prestaties - distinguish oneself, be remarkable
© K Dictionaries Ltd.

onderscheiden (ww.)	to distinctive ; to discriminate ; to differentiate
onderscheiden	hold apart ; various ; sense ; see in ; see ; perceive ; outshine ; notice ; knight ; keep apart ; find ; diverse ; distinguished ; distinguish from each other ; distinguish ; discern ; decorate ; behold ; become aware of ; different ; to distinguish ; distinction

Bronnen: Vlietstra; Trueterm; interglot; kde.nl/node/386; Download IATE, European Union, 2017.; KNNV




NL: aanschouwen
NL: afscheiden
NL: bekijken
NL: decoreren
NL: divers
NL: een ereteken geven
NL: een onderscheidingsteken geven
NL: eren
NL: excelleren
NL: gewaarworden

NL: je kunt ze niet van elkaar onderscheiden EN: you can't tell them apart
NL: zich onderscheiden EN: distinguish o.s.
NL: niet te onderscheiden van EN: indistinguishable from