breken

werkw.

Uitspraak:	[ˈbrekə(n)]
Verbuigingen:	brak (verl.tijd ) heeft/is gebroken (volt.deelw.)

in stukken maken of gaan - brechen , zerbrechen , zertrümmern

een glas breken - ein Glas zerbrechen glas breekt gemakkelijk - Glas zerbricht leicht

© K Dictionaries Ltd.

breken (ww.)	zerstören (ww.) ; zerbrechen (ww.) ; vorsätzlich kaputtmachen (ww.) ; sabotieren (ww.) ; kaputtgehen (ww.) ; in Stücke brechen (ww.) ; ganz kaputt und auseinander holen (ww.) ; entzwei reißen (ww.) ; entzwei gehen (ww.) ; brechen (ww.)
breken (werkw.)	brechen
het breken	die Unterbrechung ; die Trennung ; der Bruch ; der Abbruch
breken	abreissen ; Zuschnitt ; Zerkleinerung ; lockern ; kaputt machen ; brechen ; Betonfahrbahnentspannung ; aufkratzen ; Abschnitt

Bronnen: interglot; Wikipedia; Wiktionary; Download IATE, European Union, 2017.; Diving dictionary




NL: aan stukken breken
NL: afbreken
NL: barsten
NL: kapot gaan
NL: kapotbreken
NL: kapotgaan
NL: kapotmaken
NL: kleinmaken
NL: met opzet kapotmaken
NL: neerhalen

NL: (een kopje) breken DE: zerbrechen, zerschlagen
NL: (het kopje) breekt DE: zerbricht
NL: mijn hart breekt DE: das Herz bricht mir
NL: (lichtstralen) breken in het water DE: brechen sich im Wasser
NL: (de golven) breken op de rotsen DE: brechen sich an den Felsen
NL: zijn hoofd breken over DE: sich den Kopf zerbrechen über