vallen

werkw.

Uitspraak:	[ˈvɑlə(n)]
Verbuigingen:	viel (verl.tijd ) is gevallen (volt.deelw.)

1) plotseling, onbedoeld op de grond terechtkomen - fallen , stürzen

vallen over een losse tegel - über eine lockere Fliese fallen Het glas viel in stukken. - Das Glas fiel in Stücke.

De regen valt met bakken naar beneden. (=het regent heel hard) - Es schüttet aus Kübeln.

met vallen en opstaan leren (=leren door het steeds weer opnieuw te proberen) - aus Rückschlägen lernen

De regering is gevallen. (=de regering is afgetreden) - Die Regierung wurde gestürzt.

iemand als een baksteen laten vallen (=iemand helemaal in de steek laten) - jemanden wie eine heiße Kartoffel fallen lassen

2) doodgaan in de strijd - fallen

gevallen voor het vaderland - gefallen für das Vaterland

3) in een bepaalde toestand komen - auskommen

al naar het valt (=zoals het uitkomt) - so wie es auskommt

in slaap vallen (=beginnen te slapen) - einschlafen

Die opmerking viel helemaal verkeerd. (=die opmerking werd absoluut niet gewaardeerd) - Die Bemerkung kam zum falschen Zeitpunkt.

Pasen valt laat dit jaar. (=dit jaar is het laat Pasen) - Dieses Jahr fällt Ostern auf einen späten Zeitpunkt.

buiten de prijzen vallen (=geen prijs winnen) - aus der Wertung fallen

4) deel van de uitdrukking: -

Het valt me zwaar (=ik vind het moeilijk) - Das fällt mir schwer.

Er valt niets meer aan te doen. (=het kan niet meer worden veranderd of teruggedraaid) - Daran ist nichts mehr zu ändern.

iemand lastig vallen (=iemand hinderen) - jemandem lästig fallen

© K Dictionaries Ltd.

vallen (ww.)	stolpern (ww.) ; hinfallen (ww.) ; hinunterfallen (ww.) ; hinunterstürzen (ww.) ; im Sterben liegen (ww.) ; kippen (ww.) ; purzeln (ww.) ; rücklaufen (ww.) ; sterben (ww.) ; herunterstürzen (ww.) ; straucheln (ww.) ; stürzen (ww.) ; taumeln (ww.) ; umfallen (ww.) ; umkippen (ww.) ; umkommen (ww.) ; zugrunde gehen (ww.) ; herabfallen (ww.) ; abnehmen (ww.) ; ausrutschen (ww.) ; einsacken (ww.) ; einsinken (ww.) ; einstürzen (ww.) ; entschlafen (ww.) ; fallen (ww.) ; fliegen (ww.)
vallen (werkw.)	weglassen ; streichen ; fallenlassen ; fallen
vallen	Fallen ; Sturz ; Hinfallen ; fallen lassen

Bronnen: interglot; Wiktionary; Download IATE, European Union, 2017.




NL: bezwijken
NL: blijven
NL: dalen
NL: donderen
NL: doodgaan
NL: flikkeren
NL: heengaan
NL: inslapen
NL: inzakken
NL: kelderen

NL: daar valt (niets te verdienen) DE: da gibt's
NL: (wat) valt daarvan te zeggen DE: läßt sich davon sagen
NL: het valt niet te ontkennen DE: es läßt sich nicht leugnen
NL: er viel helemaal niets te zien DE: es war gar nichts zu sehen, man sah gar nichts
NL: daar valt niet om te lachen DE: das ist nicht zum Lachen
NL: er valt met hem niet te lachen DE: er läßt nicht mit sich spaßen
NL: (de tijd) valt iemand lang DE: wird einem lang
NL: v.d. prijs laten vallen DE: vom Preise ablassen
NL: er vielen woorden DE: es kam zu Worten
NL: er zullen klappen vallen DE: es wird Hiebe (ab)setzen
NL: al naar het valt DE: je nachdem (sich's trifft), je nach den Umständen
NL: (dat) valt goed DE: trifft sich gut
NL: komen te vallen DE: hinfallen, hinstürzen, (sterven) sterben DE: (op slagveld) fallen
NL: over iets vallen DE: über etwas fallen, (figuurlijk) Anstoß an etwas (3) nehmen
NL: de avond valt DE: es wird Abend
NL: (de nacht) valt DE: bricht (her)ein
NL: bij het vallen van de duisternis DE: bei einbrechender Dunkelheit
NL: het vallen van het water DE: das Fallen des Wassers
NL: vallende ziekte DE: Fallsucht (die)