I opdringen

werkw.

Uitspraak:	[ˈɔpdrɪŋə(n)]
Verbuigingen:	drong op (verl.tijd ) heeft opgedrongen (volt.deelw.)

tegen iemands zin aanbieden - aufdrängen , aufschwatzen

Hij ging een snoeischaar kopen, en heeft zich door de verkoper een elektrische grasmaaier laten opdringen. - Er zog los, um eine Schere zu kaufen und hat sich vom Verkäufer einen elektrischen Rasenmäher aufschwatzen lassen.

II zich opdringen

reflexief werkw.

Uitspraak:	[ˈɔpdrɪŋə(n)]
Verbuigingen:	drong zich op (verl.tijd ) heeft zich opgedrongen (volt.deelw.)

ongevraagd aandacht opeisen - aufdrängen

je op een hinderlijke manier aan iemand opdringen - sich jemandem auf belästigende Art aufdrängen De gedachte dat ik opgesloten zat drong zich plotseling op. - Der Gedanke, eingeschlossen zu sein, drängte sich mir plötzlich auf.

© K Dictionaries Ltd.

opdringen (ww.)	andringen (ww.) ; dringen (ww.) ; durchsetzen (ww.)
het opdringen	das Aufdrängen

Bron: interglot




NL: aanpraten
NL: forceren
NL: openduwen
NL: oprukken

NL: (iemand iets) opdringen DE: aufdrängen, aufnötigen, aufzwingen
NL: z. opdringen DE: sich aufdrängen