aanwijzen

werkw.

Uitspraak:	[ˈanwɛizə(n)]
Verbuigingen:	wees aan (verl.tijd ) heeft aangewezen (volt.deelw.)

1) met de wijsvinger wijzen naar (iets of iemand) - anweisen , anzeigen , zuweisen , andeuten , zeigen

een woord in een tekst aanwijzen - in einem Text auf ein Wort zeigen

aanwijzend voornaamwoord (=<woord waarmee je duidelijk maakt wie of welke je precies bedoelt>) - besitzanzeigendes Fürwort De aanwijzende voornaamwoorden zijn: die, dit, dat en deze. - Die besitzanzeigenden Fürwörter heißen: der, die, das und diese.

2) (iemand) uitkiezen - ausersehen , ernennen , anweisen

voor je pensionering een opvolger aanwijzen - vor der Pensionierung einen Nachfolger ernennen

3) laten zien - anzeigen

De klok wijst aan hoe laat het is. - Die Uhr zeigt an, wie spät es ist. Boeien wijzen aan waar de vaargeul is. - Bojen zeigen die Lage der Fahrrinnen an.

© K Dictionaries Ltd.

aanwijzen (ww.)	das Anweisen ; das Anzeigen
aanwijzen	ausweisen ; zeigen ; zuteilen

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.; Omegawiki.org




NL: aanduiden
NL: aangeven
NL: aangewezen
NL: indiceren
NL: tentoonspreiden
NL: tonen
NL: uitduiden
NL: uitwijzen
NL: vertonen
NL: wijzen

NL: (de klok) wijst de tijd aan DE: zeigt die Zeit an
NL: tot erfgenaam aanwijzen DE: zum Erben bestimmen
NL: (dit is) het aangewezen middel daarvoor DE: das geeignete Mittel dazu