I stürmen

werkw.

Uitspraak:

[ˈʃtʏrmən]

1) es herrscht Sturm ^meteorologie - stormen

Es hat die ganze Nacht gestürmt. - Het heeft de hele nacht gestormd.

2) sehr schnell irgendwohin laufen - stormen

Sie stürmte wütend aus dem Haus. - Zij stormde woedend uit het huis.

3) das gegnerische Tor angreifen ^sport - aanvallen
4) etw. angreifen, erobern ^defensie - aanvallen

eine Festung stürmen - een vestiging bestormen

5) plötzlich in Massen irgendwohin drängen - stormen

Das Publikum stürmte die Bühne. - Het publiek bestormde het podium.

IIa der Stürmer

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈʃtʏrmɐ]
Verbuigingen:	Stürmers , Stürmer

IIb die Stürmerin

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈʃtʏrmərɪn]
Verbuigingen:	Stürmerin , Stürmerinnen

deel van de uitdrukking: ^sport aanvaller
© K Dictionaries Ltd.

stürmen (ww.)	binnenstormen (ww.) ; binnenvliegen (ww.) ; hard waaien (ww.) ; stormen (ww.)
das Stürmen	de runs ; het stormlopen
stürmen	bestormen

Bronnen: interglot; Trueterm




DE: angreifen
DE: belagern
DE: belegen
DE: bestreichen
DE: blasen
DE: bombardieren
DE: brausen
DE: heulen
DE: pfeifen
DE: pusten

DE: mit stürmender Hand NL: stormenderhand