I unrecht

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ˈʊnrɛçt]

1) nicht richtig - verkeerd , onrechtvaardig

Es war unrecht, sie zu bestrafen. - Het was verkeerd om haar te straffen.

2) in einer Situation nicht passend - verkeerd , ongelegen

Du kommst leider im unrechten Moment. - Je komt helaas op het verkeerde moment.

3) deel van de uitdrukking:

jemandem unrecht sein (=von jemandem nicht erwünscht sein) - niet gewenst zijn Es ist mir gar nicht mal unrecht, dass das passiert ist. - Het komt mij niet zo slecht uit dat het is gebeurd.

II unrecht

bijwoord
deel van de uitdrukking:

jemandem unrecht tun (=jemanden ungerecht beurteilen oder behandeln) - iemand onrecht aandoen Mit diesem Verdacht tust du ihm unrecht. - Met dit vermoeden doe je hem onrecht aan.

unrecht haben (=sich irren) - ongelijk hebben Ich wünschte, ich hätte unrecht. - Ik wilde dat ik ongelijk had.

III das Unrecht

zelfst.naamw.

Verbuigingen:

Unrecht(e)s

deel van de uitdrukking: onrecht

all das Unrecht, das im Namen der Religion begangen wird - al het onrecht dat in naam van een religie wordt gedaan Das Urteil ist ein himmelschreiendes Unrecht! - Het oordeel is een tenhemelschreiend onrecht!

zu Unrecht (=irrtümlich) - ten onrechte Er wurde zu Unrecht beschuldigt. - Hij werd ten onrechte beschuldigd.

© K Dictionaries Ltd.

das Unrecht	de onbillijkheid (v) ; het ongelijk ; de ongerechtigheid (v) ; het onrecht ; de onrechtvaardigheid (v)
Unrecht	lastig ; niet echt ; niet schikkend ; ongepast ; onkies ; onvertogen ; storend ; vals ; verkeerd

Bron: interglot




DE: derb
DE: falsch
DE: Falsche
DE: frivol
DE: grob
DE: indiskret
DE: lasterhaft
DE: nicht im richtigen Moment
DE: respektlos
DE: roh

DE: unrecht haben NL: ongelijk hebben
DE: die unrechte Kehle NL: het verkeerde keelgat
DE: an den Unrechten kommen NL: (figuurlijk) aan het verkeerde adres komen