ontbreken

werkw.

Uitspraak:	[ɔntˈbrekə(n)]
Verbuigingen:	ontbrak (verl.tijd ) heeft ontbroken (volt.deelw.)

er niet bij zijn, terwijl dat wel verwacht wordt - manquer

Ik telde ze na en er ontbrak er een. - Je les ai recomptés et il en manquait un.

Het ontbreekt me aan... (=ik heb niet voldoende...) - Il me manque...

© K Dictionaries Ltd.

ontbreken (ww.)	être absent (ww.) ; faire défaut (ww.) ; manquer (ww.)
het ontbreken	la absence

Bronnen: interglot; ICT-Woordenboek




NL: gemis
NL: mankeren
NL: verzuimen

NL: er ontbreken verscheidene brieven FR: il manque plusieurs lettres
NL: het ontbreekt hem aan geld FR: il manque d'argent
NL: het zich aan niets laten ontbreken FR: ne se priver de rien
NL: het ontbreken FR: le manque