[hɑls]
[mv: halzen]

1 ( nek) lichaamsdeel tussen je hoofd en je romp - cou (le ~(m))

  `een sjaal om je hals doen`
  mettre une écharpe autour du cou

  iemand om de nek vliegen
   (= iemand omhelzen) - se jeter au cou de quelqu'un

  je iets op de hals halen
   (= door je gedrag onbedoeld iets (vervelends) krijgen) - s'attirer quelque chose

  `Veel studenten weten niet hoeveel ellende ze zich op de hals kunnen halen als ze plagiaat plegen.`
  Beaucoup d'étudiants ignorent combien d'ennuis ils peuvent s'attirer en cas de plagiat.



2 bovenste smalle deel (van iets) - col (le ~(m))

  `de hals van een fles`
  le col / le goulot d'une bouteille


© K Dictionaries Ltd.

de hals (m)	collet (m) ; cou (m) ; gorge (v) ; gosier (m) ; nuque (v)
de hals	le goulot
hals	amure ; col ; col de passage ; collet ; collier ; cou ; écoute ; embouchure ; goulot ; manche

Bronnen: interglot; ICT-Woordenboek; Download IATE, European Union, 2017.




NL: hals van een kledingstuk
NL: halsstuk
NL: keel
NL: keelgat
NL: nek
NL: onnozele
NL: strot

NL: blote hals FR: gorge (la)
NL: Iemand om de hals vallen FR: se jeter au cou de quelqu'un
NL: om hals brengen FR: tuer
NL: een stijve hals hebben FR: souffrir d'un torticolis
NL: Iemand iets op de hals schuiven FR: endosser qc à  quelqu'un
NL: zich op de hals halen FR: encourir, s'attirer (qc), attraper (un rhume)
NL: de hals omdraaien FR: tordre le cou (à )