keel

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[kel]
Verbuigingen:	kelen (meerv.)

lichaamsdeel helemaal achterin je mond - gorge (la ~)

een zere keel hebben van het harde praten - avoir la gorge irritée pour avoir parlé fort een droge keel hebben als je dorst hebt - avoir la gorge sèche quand on a soif

een keel opzetten (=beginnen te schreeuwen) - commencer à gueuler

de keel uithangen (=(iets of iemand) niet meer willen) - assommer/raser/barber Die kleren heb ik al zo lang. Die hangen me de keel uit. - Ces vêtements, je les ai depuis tellement longtemps. J'en ai marre (de les avoir sur le dos).

niet door je keel kunnen krijgen (=(eten) niet lusten) - ne pas pouvoir avaler

© K Dictionaries Ltd.

de keel (v)	gorge (v)
de keel	gosier (m)
keel	col d'une tuyère ; congé du bandage ; entrée de casier ; gorge ; gorge de loup ; goulotte ; gueules

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.; Wikipedia




NL: hals
NL: keelgat
NL: strot

NL: een keel opzetten FR: crier à  tue-tête
NL: zijn keel smeren FR: se rincer la dalle
NL: de woorden bleven hem in de keel steken FR: les mots s'étranglaient dans sa gorge
NL: hem naar de keel vliegen FR: lui sauter à  la gorge
NL: dat hangt me de keel uit FR: j'en ai par-dessus la tête, j'en ai soupé