de duivel

zelfst.naamw. (m.)

Uitspraak:	[ˈdœyvəl]
Verbuigingen:	-s (meerv.)

persoon die het kwaad voorstelt - diable (le ~)

van de duivel bezeten zijn (=in de macht van de duivel zijn) - être possédé par le diable

des duivels zijn (=woedend zijn) - être fou de rage

tekeer gaan als een duivel in het wijwatervat (=tekeer gaan als een bezetene) - s'agiter comme un diable dans un bénitier

© K Dictionaries Ltd.

de duivel (m)	démon (m) ; diable (m) ; satan (m)
duivel	diablotin

Bronnen: interglot; ICT-Woordenboek




NL: demon
NL: kwaad
NL: lucifer
NL: satan

NL: een baarlijke duivel FR: un diable incarné
NL: de duivel in hebben FR: être enragé
NL: om de duivel niet FR: jamais de la vie
NL: als men van de duivel spreekt, trapt men op zijn staart FR: quand on parle du loup, on en voit la queue