benoemen

werkw.

Uitspraak:	[bəˈnumə(n)]
Verbuigingen:	benoemde (verl.tijd ) heeft benoemd (volt.deelw.)

1) een naam geven - nommer

alle zinsdelen benoemen - décomposer une phrase en propostions

2) een bepaalde officiële functie geven - nommer

iemand tot hoogleraar benoemen - nommer quelqu'un professeur d'université

© K Dictionaries Ltd.

benoemen (ww.)

appeler (ww.) ; citer (ww.) ; désigner (ww.) ; engager (ww.) ; mentionner (ww.) ; nommer (ww.) ; poser (ww.)

Bron: interglot




NL: aanstellen
NL: bestempelen
NL: betitelen
NL: bevorderen
NL: bombarderen
NL: een naam geven
NL: in functie aanstellen
NL: installeren
NL: noemen
NL: vernoemen

NL: tot leraar benoemen FR: nommer professeur
NL: hem tot erfgenaam benoemen FR: l'instituer héritier