geloven

werkw.

Uitspraak:	[xəˈlovə(n)]
Verbuigingen:	geloofde (verl.tijd ) heeft geloofd (volt.deelw.)

1) de overtuiging hebben dat iets waar is - croire

Ik geloof er niets van. - je n'y crois rien

iemand op zijn woord geloven (=denken dat iemand de waarheid spreekt zonder daarvoor bewijzen te vragen) - croire quelqu'un sur parole

Je zult eraan geloven. (=je zult uiteindelijk iets vervelends meemaken) - Tu vas le payer.

2) denken dat er een opperwezen bestaat - croire

Zij gelooft niet meer sinds haar zestiende. - Elle n'a plus la foi depuis l'âge de seize ans.

© K Dictionaries Ltd.

geloven (ww.)

croire (ww.) ; croire en (ww.) ; estimer (ww.) ; penser (ww.) ; supposer (ww.)

Bron: interglot




NL: aannemen
NL: ervan uitgaan
NL: vertrouwen
NL: wanen

NL: als men hem geloven mag FR: à  l'en croire
NL: zijn ogen niet geloven FR: ne pas en croire ses yeux
NL: hij zal er aan moeten geloven FR: il (en) passera par là , il y passera à  son tour
NL: in God geloven FR: croire en Dieu