geloven

werkw.

Uitspraak:	[xəˈlovə(n)]
Verbuigingen:	geloofde (verl.tijd ) heeft geloofd (volt.deelw.)

1) de overtuiging hebben dat iets waar is - glauben

Ik geloof er niets van. - Davon glaube ich nichts.

iemand op zijn woord geloven (=denken dat iemand de waarheid spreekt zonder daarvoor bewijzen te vragen) - jemandem auf´s Wort glauben

Je zult eraan geloven. (=je zult uiteindelijk iets vervelends meemaken) - Ihr werdet dran glauben.

2) denken dat er een opperwezen bestaat - glauben

Zij gelooft niet meer sinds haar zestiende.

© K Dictionaries Ltd.

geloven (ww.)	annehmen (ww.) ; denken (ww.) ; glauben (ww.) ; schätzen (ww.)
geloven (werkw.)	glauben

Bronnen: interglot; Wiktionary




NL: aannemen
NL: ervan uitgaan
NL: vertrouwen
NL: wanen

NL: iemand, iets geloven DE: (vertrouwen schenken aan) einem, einer Sache glauben
NL: iets geloven, (voor waar houden) DE: etwas (4) glauben
NL: zijn ogen niet kunnen geloven DE: seinen Augen nicht trauen können
NL: geloven aan (in) DE: glauben an (4)
NL: iets van iemand geloven DE: (van hem aannemen) einem etwas glauben, (hem tot zo iets in staat achten) etwas von einem glauben
NL: geloof (dat van) me! DE: glaube mir das!
NL: (hij wil) mij doen geloven dat... DE: mich glauben machen daß...
NL: dat zou ik geloven DE: das will ich glauben
NL: ik geloven van wel DE: ich glaube ja
NL: hij heeft eraan moeten geloven DE: er hat daran glauben müssen