de toon

zelfst.naamw. (m.)

Uitspraak:	[ton]
Verbuigingen:	tonen (meerv.)

1) klank met een bepaalde hoogte - Ton (der ~)

een halve toon - ein halber Ton hoge en lage tonen - hohe und niedrige Töne

de toon aangeven (=het voorbeeld zijn voor anderen) - den Ton angeben

een toontje lager zingen (=minder praatjes hebben) - kleinlaut werden

uit de toon vallen (=erg afwijkend zijn) - aus dem Rahmen fallen

2) manier van praten - Klang (der ~), Ton (der ~)

op bitse/scherpe toon - in beißendem/scharfem Ton

een hoge toon aanslaan (=arrogant spreken) - einen scharfen Ton anschlagen

© K Dictionaries Ltd.

de toon (m)

die Farbe ; die Färbung ; der Klang ; der Laut ; die Musiknote ; die Note ; der Ton ; die Tonhöhe

Bron: interglot




NL: intonatie
NL: klank
NL: klankgeluid
NL: klankkleur
NL: kleur
NL: kleurtje
NL: muzieknoot
NL: sfeer
NL: tint
NL: toonhoogte

NL: op rustige toon DE: in ruhigem Ton
NL: een hoge toon aanslaan DE: einen hohen Ton anschlagen, (figuurlijk ook) sich aufs hohe Roß setzen
NL: een toontje lager zingen DE: gelindere Saiten aufziehen, klein beigeben, sich mäßigen
NL: zeg, een toontje lager alsjeblieft! DE: du, nicht so laut bitte!, mäßige dich ein wenig!
NL: zie tentoonspreiden DE: tentoonstellen