luchten

werkw.

Uitspraak:	[ˈlʏxtə(n)]
Verbuigingen:	luchtte (verl.tijd ) heeft gelucht (volt.deelw.)

1) aan de buitenlucht blootstellen - lüften

het beddengoed luchten - das Bettzeug lüften De gedetineerden worden per dag een half uur gelucht. - Die Häftlinge müssen jeden Tag eine halbe Stunde an die frische Luft.

2) deel van de uitdrukking: -

iemand niet kunnen luchten of zien (=een heel grote hekel aan iemand hebben) - jemanden nicht riechen können

© K Dictionaries Ltd.

luchten (ww.)	abreagieren (ww.) ; auslassen (ww.)
luchten	durchlüften ; Lufterneuerung ; lüften

Bronnen: interglot; Horecagids; Download IATE, European Union, 2017.




NL: afreageren
NL: geuren met
NL: opfrissen
NL: ruiken
NL: uiten
NL: ventileren

NL: zijn hart, toorn luchten DE: seinem Herzen, Zorn Luft machen
NL: (zijn kennis) luchten DE: auskramen
NL: (iemand) niet kunnen luchten of zien DE: nicht riechen können