kleur

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[klør]
Verbuigingen:	kleuren (meerv.)

1) uiterlijk kenmerk dat niet de vorm betreft maar de weerkaatsing van licht door het oppervlak - Farbe (die ~)

Dit schilderij heeft gele, groene, blauwe en paarse kleuren. - Das Gemälde enthält gelbe, grüne, blaue und violette Farben. roodkleurig - rot

2) kleur van je gezicht - Gesichtsfarbe (die ~)

een gezonde kleur hebben - eine gesunde Gesichtsfarbe haben

een kleur krijgen (=een rood gezicht krijgen) - erröten

van kleur verschieten (=plotseling bleek worden) - blass werden

3) deel van de uitdrukking: -

kleur bekennen (=zeggen hoe je over iets denkt) - Farbe bekennen

© K Dictionaries Ltd.

de kleur (v)	die Farbe
de kleur	die Farbe ; die Färbung
kleur	Aussehen ; Faerbung ; Farbe ; Farbe lebhaften Tons ; Farben ; Farbreiz ; Färbung ; die Gesichtsfarbe ; der Teint ; Toenung

Bronnen: Wiktionary; interglot; Download IATE, European Union, 2017.; Autowoordenboek; Wikipedia




NL: blos
NL: gezindheid
NL: kleurtje
NL: nuance
NL: tint
NL: toon

NL: lokale kleur DE: Lokalfarbe, lokale Färbung
NL: kleur bekennen DE: (letterlijk en figuurlijk) Farbe bekennen
NL: een mooie kleur (mooi kleurtje) aan iets geven DE: einer Sache einen schönen Anstrich geben
NL: een hoge kleur hebben DE: ein stark gerötetes Gesicht haben
NL: zij kreeg een kleur DE: sie errötete