1 to strike the foot against something and lose one's balance, or nearly fall: “He stumbled over the edge of the carpet.”
struikelen

2 to walk unsteadily: “He stumbled along the track in the dark.”
strompelen

3 to make mistakes, or hesitate in speaking, reading aloud etc: “He stumbles over his words when speaking in public.”
struikelen

'stumbling-block (Zelfstandig naamwoord)

a difficulty that prevents progress.
struikelblok

stumble across/on

to find by chance: “I stumbled across this book today in a shop.”
toevallig tegenkomen
© K Dictionaries Ltd.

to stumble	strompelen (ww.) ; struikelen (ww.)
stumble	overslaan van motor ; stotteren van motor

Bronnen: interglot; Autowoordenboek




EN: falter
EN: hem and haw
EN: hesitate
EN: hum and haw
EN: pause
EN: slip
EN: splutter
EN: stutter

EN: stumble across NL: toevallig aantreffen NL: tegen het lijf lopen
EN: stumble along NL: voortstrompelen
EN: stumble at NL: z. niet heen kunnen zetten over NL: vallen over (figuurlijk) NL: z. niet kunnen verenigen met
EN: stumble through one's speech NL: zijn speech stuntelig afdraaien