I ordinär

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ɔrdiˈnɛːɐ]

1) so unhöflich, sexuell anzüglich ö. Ä., dass es andere Menschen abstößt, schockiert - ordinair

Er reißt gern ordinäre Witze. - Hij vertelt graag ordinaire moppen.

2) alltäglich, nicht besonders - gewoon

Der Stein in dem Ring ist aus ganz ordinärem Glas. - De steen in de ring is uit gewoon glas.

II ordinär

bijwoord
deel van de uitdrukking: ordinair

ordinär lachen - ordinair lachen

© K Dictionaries Ltd.

ordinär

alledaags ; eenvoudig ; gewoon ; niets bijzonders ; ordinair ; plat ; volks ; vulgair

Bron: interglot




DE: banal
DE: derb
DE: grob
DE: unfein
DE: vulgär