brechen

werkw.

Uitspraak:	[ˈbrɛçən]
Verbuigingen:	bricht , brach , gebrochen

1) deel van de uitdrukking:

etw. bricht (=etw. Hartes teilt sich in Stücke) - breken Die Vorderachse des Autos brach. - De vooras van de auto brak.

2) mit Gewalt oder Kraft in Stücke teilen - breken

Sie brach das Brot in zwei Teile. - Zij brak het brood in twee delen. jemandem / sich den Arm brechen - iemand / zijn arm breken

3) nicht einhalten - verbreken

sein Wort brechen (=ein Versprechen nicht halten) - zijn woord niet houden

4) unwirksam machen - breken

jds Willen brechen - iemands wil breken

5) deel van de uitdrukking:

das / sein Schweigen brechen (=zu reden beginnen) - beginnen te praten

6) deel van de uitdrukking:

einen Rekord brechen (=einen neuen Rekord aufstellen) - een record breken

7) deel van de uitdrukking:

etw. ist brechend / zum Brechen voll (=irgendwo sind sehr viele Menschen) - barstensvol Der Konzertsaal war brechend voll. - De concertzaal zat barstensvol.

8) deel van de uitdrukking:

aus / durch etw. brechen (=plötzlich aus etw. hervorkommen) - ergens doorheen breken Die Sonne brach durch die Wolken. - De zon brak door de wolken heen.

9) deel van de uitdrukking:

mit jemandem / etw. brechen (=die Verbindung mit jemandem / etw. aufgeben) - met iemand/iets contact verbreken Er hat mit seiner Familie gebrochen. - Hij heeft het contact met zijn familie verbroken.

10) auf ein Hindernis treffen und die Richtung verändern - breken

Das Licht bricht sich im Wasser. - Het licht breekt in het water.

11) seinen Mageninhalt von sich geben - overgeven , braken , vomeren

Blut brechen - bloed overgeven Er hat heute Nacht mehrmals gebrochen. - Hij heeft afgelopen nacht verschillende malen moeten overgeven.

© K Dictionaries Ltd.

brechen (ww.)	sneuvelen (ww.) ; inslaan (ww.) ; kapot gaan (ww.) ; kapotmaken (ww.) ; kapotslaan (ww.) ; knakken (ww.) ; moeren (ww.) ; mollen (ww.) ; ontbinden (ww.) ; opheffen (ww.) ; forceren (ww.) ; spugen (ww.) ; spuwen (ww.) ; stuk gaan (ww.) ; stukbreken (ww.) ; stukmaken (ww.) ; stukslaan (ww.) ; verbreken (ww.) ; verbrijzelen (ww.) ; er vanaf breken (ww.) ; breken (ww.) ; beëindigen (ww.) ; afknappen (ww.) ; afbreken (ww.) ; aan stukken slaan (ww.) ; aan stukken breken (ww.)
das Brechen	het braken
brechen	beschadigen ; aanknopen ; breken ; kolleren ; kotsen ; malen ; overgeven ; stampen ; uitbraken ; vergruizing

Bronnen: interglot; Diving dictionary; Download IATE, European Union, 2017.




DE: abbrechen
DE: abknacken
DE: anbrechen
DE: aufbersten
DE: aufbrechen
DE: aufknoten
DE: auflösen
DE: aufmachen
DE: aufplatzen
DE: aufreißen

DE: sich brechen NL: braken, overgeven NL: breken
DE: einen Streit vom Zaun brechen NL: zonder enige aanleiding ruzie zoeken
DE: nichts zu beißen und zu brechen haben NL: niets te eten hebben
DE: zum Brechen voll, brechend voll NL: propvol