I blank

bijv.naamw.

Uitspraak:

[blaŋk]

1) glatt und glänzend (sauber) - glimmend , blinkend , helder

die blanken Augen der Kinder unterm Weihnachtsbaum - de stralende ogen van de kinderen onder de kerstboom

2) unbedeckt, nackt - bloot , naakt

auf dem blanken Boden schlafen - op de naakte grond slapen

blank sein (=kein Geld haben) Synoniem: pleite sein - blut zijn

3) intensiv empfunden, nicht zu verbergen - pure haat , echte woede

Aus ihm spricht der blanke Neid. - Hij straalt pure haat uit.

4) deutlich erkennbar, offensichtlich - complete chaos , klinkklare onzin

In den Slums herrscht blanke Not. - In de sloppenwijken heerst echte nood.

II blank

bijwoord
1) deel van de uitdrukking: glimmend

blank polierter Edelstahl - glimmend gepolijst edelstaal blank geputzte Schuhe - glimmend gepoetste schoenen

2) deel van de uitdrukking:

jds Nerven liegen blank (=jemand ist sehr gereizt, erschöpft) - prikkelbaar

© K Dictionaries Ltd.

blank

afgebrand ; blinkend ; blut ; eenduidig ; glimmend ; glunderend ; ondubbelzinnig ; platzak ; 2. spatie ; blank ; blanken ; gelouterd ; vrij van miskleur

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




DE: abgebrannt
DE: anschaulich
DE: blinkend
DE: eben
DE: eindeutig
DE: einleuchtend
DE: entschieden
DE: erkennbar
DE: flach
DE: glatt

DE: er ist ganz blank NL: hij heeft geen rooie cent meer
DE: blanker Hans NL: Noordzee