I peinlich

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ˈpainlɪç]

1) unangenehm, Scham auslösend - pijnlijk

Es war ihr sehr peinlich, zu spät zu kommen. - Het was heel pijnlijk voor haar om te laat te komen.

2) streng beachtet - pijnlijk

II peinlich

bijwoord
1) deel van de uitdrukking: pijnlijk

von etw. peinlich berührt sein - pijnlijk geroerd door iets

2) deel van de uitdrukking: nauwgezet

Anweisungen peinlich genau befolgen - aanwijzingen nauwgezet opvolgen Sie vermied es peinlich, mich anzusehen. - Zorgvuldig vermeed zij mij aan te kijken.

© K Dictionaries Ltd.

peinlich

delicaat ; gênant ; hachelijk ; kritiek ; lastig ; netelig ; penibel ; pijnlijk ; precair ; affrontelijk (Vlaams)

Bron: interglot




DE: aufdringlich
DE: bedrohlich
DE: beschwerlich
DE: beschämend
DE: blamabel
DE: brenzlig
DE: delikat
DE: feindlich
DE: furchtbar
DE: genant

DE: peinliche Frage NL: verhoor op de pijnbank NL: pijnlijke vraag
DE: peinliches Recht NL: strafrecht
DE: peinlicher Prozeß NL: strafproces
DE: es ist mir peinlich NL: ik vind het pijnlijk, onaangenaam