I angreifen

werkw.

Uitspraak:

[ˈangraifən]

1) zu kämpfen beginnen, , eine Aktion gegen einen Feind / Gegner ausführen - aanvallen

(eine Stadt) mit Raketen angreifen - (een stad) met raketten aanvallen In der zweiten Halbzeit müssen wir mehr angreifen. - In de tweede helft zouden we meer moeten aanvallen.

2) stark kritisieren - bekritiseren

Der Regierungschef wurde heftig angegriffen. - De regeringsleider word sterk bekritiseerd. Sie fühlt sich schnell angegriffen. - Zij voelt zich snel bekritiseerd.

3) eine schädliche Wirkung haben - schadelijk

Diese Tabletten greifen den Magen an. - Deze tabletten zijn schadelijk voor de maag. Die Krankheit hat sie sehr angegriffen. - De ziekte heeft haar zeer aangegrepen.

IIa der Angreifer

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈangraifɐ]
Verbuigingen:	Angreifers , Angreifer

IIb die Angreiferin

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈangraifərɪn]
Verbuigingen:	Angreiferin , Angreiferinnen

deel van de uitdrukking: aanvaller

sich gegen die Angreifer zur Wehr setzen - zich tegen de aanvaller weren

© K Dictionaries Ltd.

angreifen (ww.)	aantasten (ww.) ; bestormen (ww.) ; onteren (ww.) ; ontwijden (ww.) ; overvallen (ww.)
das Angreifen	het aanranden ; het aanvallen ; het aanvechten ; het attaqueren ; het bestrijden ; het betwisten ; een uitval doen (znw.)
angreifen	aangrijpen ; aanpakken ; aantasten

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




DE: abstreiten
DE: anfallen
DE: anfassen
DE: anfechten
DE: anfressen
DE: anpacken
DE: antasten
DE: auf sich nehmen
DE: Ausfall machen
DE: belagern

DE: angegriffen aussehen NL: er vermoeid uitzien