schreeuwen

werkw.

Uitspraak:	[ˈsxrewə(n)]
Verbuigingen:	schreeuwde (verl.tijd ) heeft geschreeuwd (volt.deelw.)

met je stem zo hard mogelijk geluid maken ^spreektaal - crier , gueuler
© K Dictionaries Ltd.

schreeuwen (ww.)	braire (ww.) ; criailler (ww.) ; crier (ww.) ; crier fort (ww.) ; fulminer (ww.) ; gueuler (ww.) ; hurler (ww.) ; tempêter (ww.) ; tonner (ww.) ; tonner contre (ww.)
het schreeuwen	cris (m) ; hurlements (m)
schreeuwen	cri de l'étain

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




NL: blaffen
NL: blèren
NL: brullen
NL: bulderen
NL: daveren
NL: fulmineren
NL: gillen
NL: kreten
NL: krijsen
NL: razen

NL: om brood schreeuwen FR: réclamer du pain à  grands cris
NL: om hulp schreeuwen FR: crier au secours
NL: hij schreeuwt voor dat hij geslagen wordt FR: il crie avant qu'on l'écorche
NL: Iemand doof schreeuwen FR: assourdir quelqu'un (par ses cris)
NL: het schreeuwen FR: les cris (m mv)