ruiken

werkw.

Uitspraak:	[ˈrœykə(n)]
Verbuigingen:	rook (verl.tijd ) heeft geroken (volt.deelw.)

1) met je neus waarnemen - sentir

Dat kan ik toch niet ruiken! (=dat kan ik toch niet weten) - Ça, je ne peux pas le deviner!

2) een bepaalde geur verspreiden - sentir

naar kaneel ruiken - sentir la cannelle Het ruikt hier een beetje muf. - Cela sent quelque peu le renfermé ici.

© K Dictionaries Ltd.

ruiken (ww.)	embaumer (ww.) ; empester (ww.) ; exhaler (ww.) ; fleurer (ww.) ; puer (ww.) ; sentir mauvais (ww.)
ruiken	odorer ; sentir

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




NL: een geur verspreiden
NL: een luchtje hebben
NL: geuren
NL: meuren
NL: rieken
NL: stinken
NL: walmen

NL: lekker ruiken FR: sentir bon
NL: naar tabak ruiken FR: sentir le tabac
NL: uit de mond ruiken FR: avoir l'haleine mauvaise
NL: kon ik dat ruiken? FR: comment pouvais-je le deviner?