donderen

werkw.

Uitspraak:	[ˈdɔndərə(n)]
Verbuigingen:	donderde (verl.tijd ) heeft gedonderd (volt.deelw.)

1) het geluid van donder maken - tonner

het in de verte horen donderen - entendre le bruit du tonnerre au loin met donderend geraas naar beneden vallen - s'effondrer avec un vacarme infernal

2) nogal ruw naar beneden gaan of gooien - dégringoler , flanquer

Ik donderde van de trap. - Je dégringolai dans les escaliers. Ik donderde hem van de trap. - Je le précipitai dans la cage d'escalier.

3) deel van de uitdrukking: -

Het dondert niet. (=het maakt niets uit) - On s'en tape Of hij nu komt of niet, het dondert niet. - Qu'il vienne ou non, on s'en contrefiche.

© K Dictionaries Ltd.

donderen (ww.)	faire de l'orage (ww.) ; faire rage (ww.) ; fulminer (ww.) ; injurier (ww.) ; insulter (ww.) ; râler contre (ww.) ; sortir de ses gonds (ww.) ; tempêter (ww.) ; tonner (ww.) ; tonnerre (ww.) ; vociférer (ww.)
het donderen	grondement (m) ; roulement (m)

Bron: interglot




NL: donderjagen
NL: flikkeren
NL: onweren
NL: tekeergaan
NL: uit de slof schieten
NL: uitvaren

NL: hij stond of hij het in Keulen hoorde donderen FR: il était là  comme frappé de la foudre
NL: het wordt donderen FR: nous sommes à  l'orage
NL: dat dondert niet FR: je m'en fiche
NL: Iemand de deur uit donderen FR: ficher quelqu'un à  la porte