verplicht

bijv.naamw.

Uitspraak:

[vərˈplɪxt]

gedwongen door een regel of gebod - obligatoire

een verplicht vak op school - une matière scolaire obligatoire verplicht zijn tot iets - être tenu à quelque chose / de faire quelque chose

© K Dictionaries Ltd.

de verplicht (v)	obligatoire (m)
verplicht	engagé ; tenu ; réglementaire ; obligé ; obligatoire ; lié ; involontaire ; forcé ; dû ; compulsivement ; tenu de ; requis ; obligatoirement ; obligatoire ; impératif ; contraint

Bronnen: interglot; Wikipedia; ICT-Woordenboek; Download IATE, European Union, 2017.




NL: dankbaar
NL: gedwongen
NL: geforceerd
NL: noodzakelijk
NL: obligaat
NL: obligatoir
NL: onvrijwillig
NL: vereist
NL: voorgeschreven

NL: zich verplicht achten om FR: croire de son devoir de
NL: verplicht zijn om FR: être dans l'obligation de
NL: avondkleding verplicht FR: la tenue de soirée sera de rigueur
NL: verplichte feestdag FR: fête (la) d'obligation
NL: verplicht verzekerd FR: assujetti à  la Sécurité sociale
NL: verplichte figuren FR: (bij kunstschaatsen bijv.) figures (v mv) imposées