ontglippen (ww.)

to be a slip of tongue ; to break away ; to elude ; to escape ; to get away ; to slip

Bron: interglot




NL: ontgaan
NL: ontkomen
NL: ontschieten
NL: ontsnappen
NL: ontvallen
NL: ontvluchten
NL: per ongeluk zeggen
NL: vluchten
NL: wegkomen
NL: weglopen

NL: hij ontglipte mij EN: he gave me the slip
NL: het woord ontglipte mij EN: the word slipped out
NL: (het jaartal) is mij ontglipt EN: has slipped my memory