huilen

werkw.

Uitspraak:	[ˈhœylə(n)]
Verbuigingen:	huilde (verl.tijd ) heeft gehuild (volt.deelw.)

1) tranen uit je ogen laten stromen - cry, weep, whine

van pijn beginnen te huilen - start crying from pain

om te huilen (=heel slecht) - really too bad! Dat boek is om te huilen. - This book is really so bad!

Het huilen staat hem nader dan het lachen. (=hij begint bijna te huilen) - He is close to tears.

2) een geluid maken dat op huilen (1) lijkt - cry, hoot, howl

De wind huilt rond het flatgebouw. - The wind is screeching around the building.

© K Dictionaries Ltd.

huilen (ww.)	to sniff ; to whine ; to whimper ; to weep ; to water ; to wail ; to tell tales ; to tear ; to squeal ; to sob ; to snivel ; to sniffle ; to shriek ; to shout ; to moan ; to let on ; to groan ; to cry ; to blubber
huilen	bark ; shed tears ; howl ; bay

Bronnen: interglot; Wakefield genealogy pages




NL: brullen
NL: grienen
NL: janken
NL: krijsen
NL: miepen
NL: schreien
NL: snikken
NL: snotteren
NL: tranen
NL: tranen afscheiden

NL: het is om te huilen EN: it's enough to make one cry
NL: ik kon wel huilen EN: I could have cried
NL: het huilen stond mij nader dan het lachen EN: I was on the verge of tears
NL: je moet niet huilen voor je geslagen wordt EN: don't cry before you are hurt
NL: huilen met de wolven in het bos EN: run with the hare and hunt with the hounds