branden

werkw.

Uitspraak:	[ˈbrɑndə(n)]
Verbuigingen:	brandde (verl.tijd ) heeft gebrand (volt.deelw.)

1) in brand staan - verbrennen , brennen , rösten

Het huis brandt al urenlang. - Das Haus brennt schon stundenlang.

2) pijn hebben door te grote hitte of door gloeien - verbrennen , verbrühen

je hand branden aan een hete pan - die Hand an einem heißen Topf verbrennen brandende lippen - brennende Lippen

3) (van lampen, kachels) licht of warmte geven - leuchten , brennen

Je hebt het licht in de kelder laten branden.

4) (een cd) maken - brennen

gegevens op een cd branden - Daten auf eine CD brennen

© K Dictionaries Ltd.

branden (ww.)	anstecken (ww.) ; brandmarken (ww.) ; einbrennen (ww.) ; feuern (ww.) ; flammen (ww.) ; kennzeichnen (ww.) ; markieren (ww.) ; sengen (ww.) ; stigmatisieren (ww.) ; versengen (ww.)
branden (werkw.)	verbrennen
het branden	das Brennen ; der Brände
branden	Brennen ; Rösten

Bronnen: interglot; Wiktionary; Download IATE, European Union, 2017.




NL: afbranden
NL: bijten
NL: blakeren
NL: brandmerken
NL: fikken
NL: inbranden
NL: markeren
NL: smeulen
NL: stoken
NL: vastleggen

NL: branden van ongeduld DE: brennen vor Ungeduld
NL: zijn vingers branden DE: sich die Finger verbrennen
NL: brandende kwestie DE: brennende Frage
NL: brandend verlangen DE: heißes Verlangen
NL: brandend heet DE: glühend heiß